Stralingsrisico’s in perspectief plaatsen is een uitdaging. Een kernongeval zoals in Fukushima krijgt wereldwijd enorm veel aandacht. Maar voor alledaagse stralingsrisico’s door radon en thoron in het binnenmilieu, en door UV ultraviolet (ultraviolet)-blootstelling in de zomerzon is veel minder aandacht. Terwijl die gezondheidsrisico’s vaak groter zijn.

Harry Slaper studeerde experimentele natuurkunde aan de Universiteit Utrecht. Na zijn doctoraal examen in maart 1982, begon hij een promotieonderzoek naar risicoschattingen voor de blootstelling aan UV-straling. Hij promoveerde aan de Rijksuniversiteit Utrecht in december 1987 op het proefschrift “Skin cancer and UV-exposure: investigations on the estimation of risks”. In opdracht van het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu werd in de promotieperiode ook een overzichtsrapport opgesteld over de gezondheidseffecten van UV-straling. In 1986 ontving hij voor het tot dan verrichte onderzoek naar risico’s van verschillende UV-therapieën een prijs van de Stichting Algemene Lichttherapie. In december 1988 behaalde hij het diploma stralingsdeskundigheid niveau-3 aan de Technische Universiteit Delft.

In april 1988 kwam hij in dienst van het RIVM als hoofd van het Informatie en documentatiecentrum voor de kernongevallenbestrijding bij het laboratorium voor Stralingsonderzoek. De kernongevallenbestrijding en het onderzoek naar UV-straling en UV-stalingsrisico’s vormen een inhoudelijke rode draad in zijn RIVM-carrière.

Als projectcoördinator Niet-ioniserende straling (maart 1990-december 1991) was hij verantwoordelijk voor de opzet en ontwikkeling van het UV-monitoringsysteem, en voor de ontwikkeling van een bron-risicomodel voor gezondheidsrisico’s van aantasting van de ozonlaag. De doorrekening van de successen van het Montreal Protocol ter bescherming van de ozonlaag leidde tot een publicatie in Nature (1996). In de periode van januari 1992 tot januari 1998 was hij als senior onderzoeker en projectleider onder meer verantwoordelijk voor een studie naar de risico’s van ongevallen met kerncentrales in Europa, en voor het UV-onderzoek in relatie tot de ozon- en klimaatproblematiek.

Vanaf februari 1998 tot december 2012 was hij afdelingshoofd, tot 2003 van de afdeling Modellen en Processen, en vanaf 2003 van de afdeling Risicoanalyse en Modelonderzoek  bij het Laboratorium voor Stralingsonderzoek. Hij was direct leidinggevende van de wetenschappelijk medewerkers van deze afdeling, en coördineerde het beleidsondersteunende onderzoek op het gebied van de stralingsbescherming. Ook was hij verantwoordelijk voor de inhoudelijke modelinfrastructuur  van het laboratorium van Stralingsonderzoek, onder meer voor de modellen ten behoeve van de kernongevallenbestrijding. Hij was principal investigator van het RIVM in vijf Europese onderzoeksprojecten in verschillende Europese kaderprogramma’s, en projectleider van diverse onderzoeksprojecten in nationale onderzoeksprogramma’s.

Vanaf januari 2013 is Harry Slaper topexpert straling en veiligheid bij het centrum Veiligheid van het RIVM. Hij heeft ruime ervaring in kernongevallenbestrijding, de coördinatie van beleidsondersteunend onderzoek in de stralingsbescherming,  en de modellering van bron-risico keten voor risico’s van UV-blootstelling in relatie tot ozon- en klimaatonderzoek.

Momenteel is hij bij de kernongevallenbestrijding betrokken als voorzitter van het Back Office Radiologische Informatie, het kennisnetwerk van acht kennisinstituten, dat bij een kernongeval verantwoordelijk is voor het inschatten en evalueren van de radiologische situatie.

Expertise

• Radioactiviteit, ioniserende en ultraviolette straling
• Risicoschattingen en analyse bron-risicoketen voor ioniserende straling en UV-straling
• Kernongevallenbestrijding
• Vitamine D aanmaak door UV-blootstelling
• Huidkanker
• Ozon-klimaatproblematiek in relatie tot UV-straling en risico's

Contact

E-mail: info@rivm.nl