Patiënten kunnen aan bisfenol A (BPA) worden blootgesteld dat in kleine hoeveelheden vrijkomt uit sommige medische hulpmiddelen. Voorbeelden zijn infuusapparatuur, implantaten, katheters en tandheelkundige materialen.

Bisfenol A (BPA) is een chemische stof die wordt gebruikt in plastics die worden toegepast in bijvoorbeeld bouwmaterialen, elektronica, plastic flessen, (voedsel)verpakkingsmateriaal, implantaten, infuusapparatuur en speelgoed. Alle consumenten worden in zekere mate blootgesteld aan BPA. Deze blootstelling ligt over het algemeen beneden de bestaande Europese norm.

Bisfenol A (BPA) wordt zowel in de bodem als in het oppervlaktewater aangetroffen. BPA komt via (huishoudelijk) afval, het riool en lozing door fabrieken in het milieu terecht. Daarnaast kan BPA in het milieu terecht komen doordat het langzaam vrijkomt uit materialen die bijvoorbeeld in de openbare ruimte worden gebruikt. Op dit moment loopt in Europa een onderzoek naar de bijdrage van deze bronnen.

Consumenten kunnen bisfenol A (BPA) binnen krijgen door contact met de huid en via de mond. Dit BPA komt met name uit voedselverpakkingsmaterialen, kassabonnen, huisstof, speelgoed en cosmetica. De totale blootstelling van consumenten aan BPA overschrijdt de huidige Europese norm niet.

Bij productie en verwerking van bisfenol A (BPA) kunnen werknemers aan BPA worden blootgesteld. Dit geldt ook voor werknemers die veel met thermisch papier in aanraking komen, zoals kassières die met kassabonnen werken waarin BPA zit. Werknemers kunnen BPA binnen krijgen via inademing, de mond en opname door de huid.