Sinds 1 januari 2019 is de meldingsplicht voor hepatitis C aangepast. Naast acute hepatitis C zijn dan ook chronische infectie en herinfectie met hepatitis C virus meldingsplichtig. De aanpassing is nodig, omdat er nu een effectievere behandelmethode voor chronische hepatitis C bestaat. Deze draagt bij aan de genezing en het voorkomen van chronische hepatitis C. Daarom is het belangrijk geworden om alle geïnfecteerde personen tijdig in beeld te krijgen. Door op tijd te behandelen, kan verdere verspreiding van het virus worden voorkomen. De huidige meldingsplicht voor alleen acute hepatitis C-infecties voorziet hierin onvoldoende. LCI-Richtlijn Hepatitis C Uitgebreide informatie over het ziektebeeld, de epidemiologie, de diagnostiek, en te nemen maatregelen naar aanleiding van een geval van hepatitis C zijn te vinden in de LCI-Richtlijn Hepatitis C. De meldingscriteria zijn per 1 januari aangepast.  

Op deze pagina treft u informatiemateriaal van zusterorganisaties, GGD'en, patiëntenverenigingen en stichtingen aan. Het RIVM is niet verantwoordelijk voor de informatie op deze pagina's.

Medisch Microbiologische laboratoria kunnen monstermaterialen insturen voor diagnostisch onderzoek. Bijzondere diagnostiek voor Hepatitis C wordt uitgevoerd door verschillende Nederlandse laboratoria. U vindt hier de informatie uit het Nationaal Diagnostisch Vademecum Infectieziekten. Meldingsplicht Hepatitis C (recent opgelopen) is een Groep B2 meldingsplichtige infectieziekte.  

A. Urbanus Hepatitis C, hoe vaak komt dat nu in Nederland voor, wat zijn de risicogroepen en aan welke risicogroepen moet screening aangeboden worden? Omdat in 2004 de HCV-prevalentie in de algemene Nederlandse populatie geschat was op basis van beperkte data en er nieuwe behandelmogelijkheden waren, raadde de Gezondheidsraad aan om meer epidemiologische studies op te zetten om de huidige situatie in Nederland wat betreft hepatitis C in kaart te brengen. In lijn met dit advies werd door de academische werkplaats publieke gezondheid van AMC/GGD Amsterdam (nu Sarphati-initiatief) een onderzoek gestart wat zou moeten leiden tot evidence-based beleid en identificatie van (nieuwe) risicogroepen. In dit proefschrift wordt multidisciplinair onderzoek naar de epidemiologie van en de gevolgen voor de volksgezondheid van hepatitis C-virus (HCV) infecties besproken. Voor dit proefschriftzijn diverse veronderstelde hoogrisicogroepen in de algemene Nederlandse bevolking onderzocht,waaronder hivgeïnfecteerde mannen die seks hebben met mannen (MSM), migranten, mensen metmeerdere tatoeages en piercings en injecterende druggebruikers (IDG).

Het hepatitis B-virus is bij bloedcontact 100-maal zo besmettelijk als hiv, dat de ziekte aids veroorzaakt. Besmetting via bloedcontact is een ’beroepsrisico’ voor werkers in de gezondheidszorg. Vaccinatie geeft een langdurende bescherming tegen een hepatitis- B-infectie. Volgens het Arbo-omstandighedenbesluit is de werkgever verplicht hepatitis B-vaccinatie aan te bieden aan iedere werknemer als zij aan het hepatitis B virus blootgesteld kunnen worden.

Iedere werkgever is wettelijk verplicht om periodiek een risico-inventarisatie en –evaluatie (RI&E) te doen om de gevaren voor werknemers op het gebied van veiligheid, gezondheid en welzijn op de werkplek in kaart te brengen.

A. van der Poel, P. Havinga, C. van der Velden, E.A de Gee Harddruggebruikers zijn een risicogroep voor het oplopen van infectieziekten. Voor deze groep is het geven van goede informatie over de verschillende aspecten van infectieziekten dan ook van essentieel belang. In 2012 is vanuit het Netwerk Infectieziekten & Harm Reduction een onderzoek onder harddruggebruikers in de Nederlandse laagdrempelige verslavingszorg uitgevoerd. Speciale aandacht was er voor leefsituatie, gezondheid, middelengebruik en injecteren. In dit artikel laten we zien dat het kennisniveau van harddruggebruikers hoog is, en dat de huidige groep van injecteerders veel weet over hepatitis B en C en hiv.

Hepatitis is een ontsteking van de lever. Als de ontsteking ontstaat door een virus, spreekt men van virale hepatitis. Virale hepatitis is wereldwijd de meest voorkomende leverziekte. Virussen zijn uiterst kleine deeltjes die, in tegenstelling tot bacteriën, ongevoelig zijn voor antibiotica. Virusinfecties zijn dus niet te genezen met antibiotica. Er zijn momenteel zes verschillende vormen van virale hepatitis bekend. Deze worden aangeduid met de eerste letters uit het alfabet: hepatitis A, B, C, D, E en G. Deze brochure is opgesteld door het Nationaal Hepatitis Centrum en na opheffing daarvan overgenomen door het RIVM.