Nanodeeltjes van zinkoxide en titaniumdioxide worden in zonnebrandcrèmes gebruikt vanwege de hoge beschermingsfactor tegen uv ultraviolet (ultraviolet)-straling. Uit onderzoek met menselijke vrijwilligers blijkt dat zinkoxide nanodeeltjes uit zonnebrandcrème niet door de huid dringen. Het lijkt dus veilig voor gebruik.

Nanodeeltjes van zinkoxide en titaniumdioxide worden in zonnebrandcrèmes gebruikt vanwege de hoge beschermingsfactor tegen uv ultraviolet (ultraviolet)-straling. Uit onderzoek met menselijke vrijwilligers blijkt dat zinkoxide nanodeeltjes uit zonnebrandcrème niet door de huid dringen. Het lijkt dus veilig voor gebruik.

Nanodeeltjes van zinkoxide en titaniumdioxide worden in zonnebrandcrèmes gebruikt vanwege de hoge beschermingsfactor tegen uv-straling. En omdat ze geen witte waas op de huid achterlaten.

Uit proefdieronderzoek blijkt dat zinkoxide nanodeeltjes niet of nauwelijks door de huid dringen van de onderzochte dieren. Onlangs verscheen een studie die bevestigt dat deze deeltjes zeer waarschijnlijk ook niet door de menselijke huid worden opgenomen bij het gebruik van zonnebrandcrème.

Australische wetenschappers onderzochten bij vijf vrijwilligers de effecten van herhaalde blootstelling aan zonnebrandcrème met zinkoxide nanodeeltjes. De zonnebrandcrème werd ieder uur opgebracht op de binnenkant van de onderarm van de vrijwilligers, 6 uur per dag, 5 dagen achter elkaar.

Uit microscopische analyse van de bovenste huidlagen (tot ongeveer 15-20 micrometer diep) bleek dat de zinkoxide nanodeeltjes in de ruimtes tussen de cellen te vinden zijn, maar niet in de cellen zelf. De deeltjes bereikten de levende opperhuid (epidermis[1]) niet. Ook in een gelijktijdig experiment met huidbiopten vonden de onderzoekers na herhaalde blootstelling geen opname van nanodeeltjes in de levende epidermis. Wel werden zinkionen gevonden in de epidermis van de huidbiopten. Deze hadden geen toxische effecten op de cellen.

RIVM/KIR kennis- en informatiepunt risico’s van nanotechnologie (kennis- en informatiepunt risico’s van nanotechnologie)-overweging: Dit is één van de eerste onderzoeken met menselijke vrijwilligers die laat zien dat het gebruik van zinkoxide nanodeeltjes in zonnebrandcrème bij normaal intensief smeergedrag niet leidt tot opname van de nanodeeltjes door de menselijke huid. Dit is vanwege de eerdere resultaten bij proefdieren geen verrassende uitkomst. Wel zijn deze nieuwe resultaten van toegevoegde waarde voor de risicobeoordeling. In eerdere studies met menselijke vrijwilligers zijn de effecten van een éénmalige blootstelling onderzocht. Bij deze studie is een meer realistisch blootstellingsscenario met herhaalde blootstelling gebruikt.

Het gebruik van zinkoxide nanodeeltjes in zonnebrandcrème lijkt vanuit de nu beschikbare kennis veilig voor de mens bij normaal gebruik. Nanodeeltjes met een andere chemische samenstelling, coating of grootte kunnen anders reageren dan de hier beschreven zinkoxide nanodeeltjes. Verder wordt het gebruik van nanodeeltjes in zonnebrandsprays nog altijd afgeraden, omdat de deeltjes dan kunnen worden ingeademd, wat mogelijk leidt tot effecten in de long.


[1]     Epidermis: opperhuid, de bovenste cellagen van de huid. De epidermis bestaat uit levende huidcellen (keratinocyten) met daarboven een aantal cellagen van dode cellen, de hoornlaag.